(jak w łac, małorus. i i.): radości; dzić', ind. rādh-n

(jak w łac, małorus. i i.): radości; dzić', ind. rādh-noti, 'zyskiwa', awest. radosny, radować się; rado, 'chęt­ rāda-, 'starający się'. nie'; radziej i radniej, 'raczej*; czę­ radło, radłica, radlić; dziś do sty składnik w imionach: Radgost przeorywania roli zoranej pługiem, (stąd Radogoszcz), Radymno, na-niegdyś do samej orki, i od niej poły ruskie, Rad zim, 'Gaudencjusz', przezwane, bo radło (lit. arkłas, Radom, Radonia, liadoszkowice, 'socha') powstało przestawką z Radzyń, i inne. Przestawione z *ard-:dło, grec. arotron, łac. arātrum, itd. Ardogastes (= Radogost), jeszcze samo u wszystkich Słowian: w 7. w ieku wymieniony Słowianin na Południu i Wschodzie fojrało, (por, ramię i t. p ); ind. ardh-, 'da­ na Zachodzie radło; narzeczowo rzyć się, zadowalać', grec. allhomai,z e: redlica, redlić (re- w miejsce ra'zdrowieję', althaino, 'uzdrawiam'. w narzeczach dość dawne). niedociągnięcie odpowiednika w litewskiem. rafa, rafina, jest i rapa, 'ka­ Z dawnych postaci wymieniam pier­ mień podwodny', z niem. Riff z nord. wotne radostny w psałterzu i bi­ rifa, 'łupię'. blji; radek (jak sobek itp.), 'co się raj, 'paradyz' (więc i 'najwyższe raduje, cieszy'. Imię Radgost po­ piętro w teatrze'); w nazwach miejwtarza się w popularnej Radgoszcz//cowych: Rajgród itd.; pierwotnie: w Meklenburg-Strelitzu, Feldbergu 'błogi kraj bez zimy', więc do raju, nad jeziorem Lucin (l,ęczno ?; por wyraiu, ptactwo na zimę spieszy; jezioro Nałęcz), świątyni Swaro- rajski. Natomiast paradyz, paradyz, życa-ognia, od której przejął nazwi­ kościelne, z łaciny - greki, a to sko i cały szczep Redarów (mnie­ wkońcu z perskiej nazwy 'parku T rajfur — rano 453 rajfur, 'stręczyciel', rajfurka, prze­ ramię, ze pniem -en, to, zdaje się, zwani od rajenia, naraiania, p. nowszy, słowiański nabytek, obcy rada; * rozpóraić czeladkę*, Twar­ innym językom. dowski 1637 r. ramota, z hramota, h w nagłorajtar, z niem. Reiter, 'dragon', sie odpadło już w 16. wieku (por. ale i 'opryszek'; raitarka (16. wiek), ruby w miejsce hruby, rumak w miejsce 'kurtka' (por. katanka), ale i 'roz­ hromak); mało- i białoruskie hra­ wolnienie', albo 'zimnica, febra'; mota (rus. gramoła), z grec. gramrajtarski (koń). Natomiast późne mata, 'pismo'; znaczy lub 'doku­ pożyczki: raitszula, 'szkoła jazdy' ment, akt' (»Złota hramota* na i rajtuzy (niem. Reithosen, 'spodnie Ukrainie 1863 r.), lub 'pisaninę wogóle, i w tem lekcewaźącem zna­ do konnej jazdy'). rak, prasłowiańskie (od nas prze­ czeniu wykorzystuje się nie zaledwie od jęli i Prusowie, rakis), raczki Ramot Wilkońskiego 1845 r.: już (*raczki przyrządzić*, 'rumienić się'); racz- Potocki »chaldejską ramotą* wy­ koicać, ^raczkiem (na raczku) ła­ śmiewa astrologów; ruskie ramoty zić*, 'pełzać na czworakach', ale i ryzę (w miejsce ryzy i) u Lwowia­ ^rakiem (albo na raku) się wlec*, nina Zimorowica. o 'stopniowym, żółwim kroku'; od